وقتی چیزهای خوب رو درکنار خودمون و برای خودمون می خواهیم اصلا به این
فکر نمیکنیم که ممکنه اونو روزی از دست بدیم. باورش برای ما که خوی انسانی
داریم سخته اما این واقعیت هست و وجود داره پس تو همه چیز پر پرواز هست.
تو در آن نغمه که خواندی پر پرواز نبود؟
واندر آن شورنهانی پر پرواز نبود؟
تو برو بیای دلهای بلند آسمونی
از گل و عشق سرودی پر پرواز نبود؟
مهربان بودی و آرام پر پرواز نبود؟
شور بودی وجوانی پر پرواز نبود؟
نغمه هایت همه حال زندگی بود پر پرواز نبود؟
خدایی بودی خدایی
من نفهمیدم که پر پروازت هست
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
.jpg)
