وقتی آدم عزیزی رو از دست میده دوران بعد از سوگواری دوران سختیه براش.
وقتی تنها میمونی مسائلی برات اتفاق میافته که نمیتونستی هیچ وقت تصور کنی.
مشاور خیلی چیزها به آدم یاد میده و میگه این کارهارو انجام بده در صورتی که تو
رمقی برای انجام این کارها نداری . اطرافیان هم تو رو آدم توانمندی میدونن که از پس
همه هراه غم و تنهایی و درد درونی . یا تو راهت رو بابی خیالی طی میکنی .یا بانیروی
توانمندیت خودتو بیرون میکشی. و یا تو دالونهای این غصه و باخاطراتت گیر میکنی و
از زندگی کناره گیری میکنی. اینجاست که یه دوستی که مثل تو این راه رو طی کرده باشه
میتونه باهات همدلی کنه و تورو آروم کنه من یه دوست خوب داشتم و ازش ممنونم که
منو خیلی کمک کرد . از شما دوستان خوبم هم کمک میخوام تا اگر کسی هست که
این راه رو داره با سختی طی میکنه بیاد و حرفهای دلشو بزنه هر حرف که از دل براید لاجرم بر دل نشیند.
به هم کمک کنیم تا این مسیر رو بهتر و قشنگتر طی کنیم .
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
.jpg)
