امسال دومین سالیه که عید ما شش سین داره
وقتی با بچه ها پای سفره میشینم و بچه ها با اون
چشمهای قشنگ و درشت و معصومشون به من زل میزنن
دنیارو تموم شده میبینم وقتی تو کنارمون نیستی. این مطالبو
برای شمائی مینویسم که امسال دور سفره ما نیستید.
امسال هم هفت سین ما سبزی وجود شما رو کم داره
و باز مثل سال قبل ما شش سین داریم.
به یاد اونهایی که امسال پیش ما نیستن :
مادر بزرگم با کوزه های سبزش- شوهرم با شور و شوقش- دوست خوبم سوسن با مهربونیهاش-محمد صادق عزیز دانش آموزه عشقه کربلا و محمد رضای یکی یدونه که میخواستیم پایان تحصیلات حقوقیشوجشن بگیریم اما نشد.
تو از عشق آفریده شدی تا مایه عظمتش باشی وتو با گمراهی ملکوتش را لرزاندی.
از کودکی آرزوی بزرگ شدنت را بردلت نگذاشت وتو مرگ برگ رادیدی و پاییز عمر را باور نکردی .
تو با خودت چه کردی؟ مهربانی روحت را بین ابرها جا گذاشتی و چه بسیار از قدرت عطا شده
سوء استفاده کردی.
تو خواری دیگران را جوابیه دوست خواندی؟
تو باخودت چه کردی ((دوست دلواپس توست))
پاس دار این دلواپسی را.شمع محفل کسی شو وبا عشق درآمیز.
بگذار مهربانی مرامت باشد و نیکخواهی عملت.بال و پر بهانه است.
پرواز را باجسم نه با روح بیاموز.
تو وجود داری که عشق را نشان دهی به سوی دوست بازگرد.
وآن چیزی شو که برای آن آفریده شدی ....
((دوست دلواپس توست))
گفتم دوستت دارم ولی تو رفتی. و لحظه ها بی تو آهسته و به سختی میگذرد زمان میگذرد ولی نه مثل همیشه.
گفتم قطره ای از خدائی و تو سکوت کردی گفتم ناب ترین و سکوت کردی .
ندانستی نفهمیدی
کنون خاموش خاموشم
من از یادت فراموشم؟
تمام روزها یادت
همه شبها به رویایت
دلم خوش بود.
ندانستی نفهمیدی
که مهرم پاک و بی غش بود.
زهی باطل خیال من
خیالاتی که بی رنگ است
من اینجا بس دلم تنگ است
دلم تنگ است.
تقدیم به کسی که فقط سکوت میکنه.
وقتی چیزهای خوب رو درکنار خودمون و برای خودمون می خواهیم اصلا به این
فکر نمیکنیم که ممکنه اونو روزی از دست بدیم. باورش برای ما که خوی انسانی
داریم سخته اما این واقعیت هست و وجود داره پس تو همه چیز پر پرواز هست.
تو در آن نغمه که خواندی پر پرواز نبود؟
واندر آن شورنهانی پر پرواز نبود؟
تو برو بیای دلهای بلند آسمونی
از گل و عشق سرودی پر پرواز نبود؟
مهربان بودی و آرام پر پرواز نبود؟
شور بودی وجوانی پر پرواز نبود؟
نغمه هایت همه حال زندگی بود پر پرواز نبود؟
خدایی بودی خدایی
من نفهمیدم که پر پروازت هست
یادم میاد یه روز اومدی و ازم خواستی که حرفهایی رو که میزنی برات شعر کنم
بهم گفتی قلمم رو دوست داری و میخوای با قلم من برای دخترم بنویسی من اونموقع
متوجه نشدم اما حالا .... یادت بخیر خوب میفهمیدی خوب
ثمینم دختر زیبای منی
دخترم نوگل من درچمنی
دخترم دوره اندوه گذشت
غم سنگین چنان کوه گذشت
دخترم در ره علم کوشا باش
در ره حجب و حیا پویا باش
تاکه در جامعه لایق باشی
نه که سربار خلایق باشی
مادرت زاییده ی دوران است
غم او آتش جاویدان است
مادرت معنی غم میداند
معنی ظلم و ستم میداند
چون عقابی گشوده پروبال
تاتوراحفظ کند در همه حال
((زندگانی همه برکام شماست
نام من نیز پی نام شماست))
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
.jpg)
